Εσωτερική Πυξίδα και Θαρραλέες Επιλογές | Women In Action

Κατερίνα Κώτση
17 Νοε
διαβάστηκε 2 λεπτά

Πώς οι γυναίκες διαχειρίζονται την αλλαγή με εσωτερική καθοδήγηση και θάρρος!

▶︎ Θάρρος δεν σημαίνει να μη φοβάσαι. Σημαίνει να μένεις σφιχτά δεμένη στην άγκυρά σου όταν όλα αλλάζουν.

Η πίεση του να "Είσαι Θαρραλέα"

Σε έναν κόσμο που εξυμνεί τη γενναιότητα, πολλές γυναίκες ακούν διαρκώς πως πρέπει να “διεκδικούν τη φωνή τους”, “να κάνουν αισθητή την παρουσία τους”, “να τολμούν”. Αλλά πίσω από αυτά τα ενθαρρυντικά, κατά τα άλλα, μηνύματα κρύβεται συχνά μια σιωπηλή πίεση να επιδείξουν αυτοπεποίθηση - ακόμη κι όταν δεν την αισθάνονται. Μια πίεση να κινηθούν γρήγορα - ακόμη ακόμη κι όταν ο δρόμος δεν είναι ξεκάθαρος.

Πολλές γυναίκες σε φάση μετάβασης - όταν αλλάζουν καριέρα, κάνουν ένα career break, αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο ή ξεκινούν τη δική τους επιχείρηση - κουβαλούν ένα διπλό βάρος: Την επιθυμία να εξελιχθούν και τον φόβο να μην χάσουν τον εαυτό τους στη διαδικασία.

Έχουν περάσει χρόνια ανταποκρινόμενες σε εξωτερικές προσδοκίες: : προσφέροντας, προσαρμοζόμενες, αποδίδοντας. Και κάπου εκεί, έχασαν την επαφή με τον εαυτό και το τι πραγματικά θέλουν οι ίδιες.

Εδώ έρχεται η έννοια της εσωτερικής πυξίδας.

Τι είναι η Εσωτερική Πυξίδα;

▶︎ Είναι η εσωτερική διαύγεια που σε βοηθά να πάρεις κατεύθυνση μέσα στην αβεβαιότητα.

Δεν είναι θέμα απόλυτης σιγουριάς ή αυτοπεποίθησης. Είναι θέμα εσωτερικής ευθυγράμμισης και συνείδησης του τι έχει περισσότερη σημασία για εσένα.

Όταν οι γυναίκες ξανασυνδέονται με αυτήν την πυξίδα, όλα αλλάζουν:

Η λήψη αποφάσεων γίνεται πιο απλή - όχι εύκολη, αλλά πιο καθαρή.
Ο φόβος δεν εξαφανίζεται - αλλά δεν έχει πια τον έλεγχο.
Η ανάγκη να αποδείξει, αντικαθίσταται από μια βαθύτερη ανάγκη: να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της.

Όπως είπε μία coachee μας:

Σταμάτησα να προσπαθώ να φαίνομαι γενναία στα μάτια των άλλων. Ξεκίνησα να είμαι γενναία στα μάτια τα δικά μου!

Επαναπροσδιορίζοντας το Θάρρος

Θάρρος ή γενναιότητα δεν σημαίνει κινήσεις με "θόρυβο" και ένταση. Σημαίνει ευθυγράμμιση.

Δεν γινόμαστε γενναίες όταν αγνοούμε τον φόβο - αλλά όταν δρούμε με σκοπό, παρά τον φόβο.

Αυτό κάνει την αλλαγή βιώσιμη.

Όταν η εσωτερική σου πυξίδα είναι ενεργή:

Λες “ναι” με βεβαιότητα και “όχι” χωρίς ενοχές.
Δημιουργείς χώρο για φιλοδοξία και ευεξία.
Αποδέχεσαι τη συναισθηματική πολυπλοκότητα, χωρίς να παγιδεύεσαι μέσα της.

Μερικές σκέψεις ακόμη...

Χρειαζόμαστε νέες αφηγήσεις για το θάρρος. Όχι εκείνες που μας λένε να “σκληρύνουμε” ή να “προχωράμε πάση θυσία”. Αλλά εκείνες που καλλιεργούν συνειδητότητα, εσωτερική καθοδήγηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Γιατί οι πιο ριζικές αποφάσεις δεν μοιάζουν πάντα τολμηρές απ’ έξω.

Κάποιες φορές ξεκινούν σιωπηλά - με μια και μόνο απόφαση...να σταματήσεις να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου.

🌱 Στο coaching, δεν κυνηγάμε τη γενναιότητα - καλλιεργούμε τις συνθήκες για να ανθίσει.