Αν πριν είχαμε μία υποψία, οι ραγδαίες αλλαγές που επέφερε η πανδημία σε όλα τα επίπεδα και η επιτακτική ανάγκη για γρήγορη προσαρμογή στα νέα δεδομένα, δε μας άφησαν κανένα περιθώριο αμφιβολίας: τα hard skills πλέον δεν αρκούν, χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο.
Οι τωρινοί μαθητές/σπουδαστές και αυριανοί εργαζόμενοι, χρειάζονται κάτι παραπάνω από τεχνικά, μετρήσιμα προσόντα (hard skills) - όπως πτυχία, ξένες γλώσσες, γνώση Η/Υ, κλπ - ώστε να είναι επαρκώς προετοιμασμένοι για τον συνεχώς και ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο της εργασίας που τους περιμένει!
Καταρχήν, απαιτείται ευελιξία, καθώς θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα εργασιακό περιβάλλον που «λειτουργεί» όλο και περισσότερο μέσα σε μία «εξ’ αποστάσεως ή υβριδική οικονομία». Οι εργαζόμενοι, σε μία τέτοιου είδους οικονομία, καλούνται να αλλάζουν δουλειές ή ρόλους τακτικά, καθώς και, ενδεχομένως, να λειτουργούν περισσότερο ως εξωτερικοί συνεργάτες, παρά ως υπάλληλοι με μια σταθερή ή μόνιμη θέση εργασίας.
Επιπλέον, θα πρέπει να διαθέτουν την ικανότητα της αυτοαξιολόγησης (self-assessment), απαντώντας σε στοχευμένες ερωτήσεις, όπως:
o Ποιες είναι οι δεξιότητες μου;
o Σε ποιον βαθμό τις αξιοποιώ;
o Πώς μπορώ να τις εξελίξω και να τις αξιοποιήσω περαιτέρω;
o Αν και ποιες ακόμα θα ήταν χρήσιμο για εμένα να αναπτύξω;
o Τι χρειάζεται να αλλάξω;
o Τι χρειάζεται να βελτιώσω;
Επομένως, τα νεαρά άτομα σήμερα είναι σημαντικό να αναπτύσσουν απαραίτητα soft skills, ώστε να διαθέτουν ένα ανταγωνιστικό μίγμα δεξιοτήτων (hard & soft skills), προκειμένου να μπορούν να τοποθετούν και να προωθούν τον εαυτό τους (market themselves) με επιτυχία στο νέο περιβάλλον της αγοράς εργασίας.
Πώς μπορούμε να προετοιμάσουμε καλύτερα τα νεαρά άτομα για τη μελλοντική επαγγελματική τους σταδιοδρομία, σε αυτό το νέο και μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον; Μεταξύ πολλών άλλων:
1. Να μάθουν να είναι δημιουργοί: να τους προσφέρεται η ευκαιρία, ιδιαίτερα μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να μάθουν να εργάζονται αυτόνομα, να είναι παραγωγικοί και να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τον χρόνο τους. Έτσι, τα βοηθούμε να αναπτύξουν νοοτροπία ανάπτυξης (growth mindset), καθώς και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων (problem solving skills).
2. Να μάθουν βασικές επιχειρηματικές δεξιότητες: σημαντικές όχι μόνο για το επιχειρηματικό/εταιρικό περιβάλλον. Η βιωματική εκμάθηση βασικών εννοιών και λειτουργιών, όπως οργάνωση/μελέτη δεδομένων/διαχείριση κρίσεων/ηγεσία/οργάνωση και διαχείριση έργου (project)/λήψη αποφάσεων/κ.ο.κ, τα εφοδιάζει με σημαντικές δεξιότητες για να διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα την πραγματικότητά τους, αλλά και για να πορεύονται στη ζωή με περισσότερη αυτονομία και αυτοπεποίθηση.
3. Να μάθουν βασικές ψηφιακές δεξιότητες: για μεγαλύτερη αυτάρκεια, αποτελεσματικότητα και ασφάλεια, όπως διαχείριση και αξιοποίηση πληροφοριών (information management skills), δημιουργία και ανάπτυξη κατάλληλου ψηφιακού προσωπικού/επαγγελματικού προφίλ, διάκριση της αξιόπιστης πληροφορίας, ασφαλής ανάπτυξη προσωπικού/επαγγελματικού δικτύου γνωριμιών, αξιοποίηση των πλατφορμών κοινωνικής/επαγγελματικής δικτύωσης για εύρεση εργασίας, κλπ. Έτσι, οι νέοι προετοιμάζονται ώστε να ανταπεξέλθουν επιτυχώς στις απαιτήσεις της νεοδιαμορφωμένης αγοράς εργασίας, όπου πολλές λειτουργίες πλέον εκτελούνται διαδικτυακά, επιπλέον της απομακρυσμένης εργασίας.
4. Να μάθουν πώς «να μαθαίνουν πάνω στη δουλειά»: η σύνδεση της βιωματικής μάθησης με τον πραγματικό κόσμο. Για παράδειγμα, τα νεαρά άτομα που δεν κλίνουν προς μία διάλεξη μαθηματικών, μπορεί να επιδείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και να εμπλακούν ενεργά σε ένα πρακτικό μάθημα, όπου θα πρέπει, για παράδειγμα, να υπολογίσουν τις γωνίες και να διεξάγουν μετρήσεις προκειμένου να κόψουν ξύλα και να κατασκευάσουν κάτι. Η ακαδημαϊκή πορεία δεν αποτελεί τον μόνο δρόμο για τη διαμόρφωση του εργασιακού μέλλοντος ενός ατόμου.
5. Να μάθουν ότι έχουν πολύτιμες επιλογές, πέρα από την ακαδημαϊκή εκπαίδευση: πολλές οικογένειες θεωρούν «β’ κατηγορίας» τη σταδιοδρομία στο εμπόριο ή στα τεχνικά επαγγέλματα, με αποτέλεσμα να πιέζουν τους νέους προς την ακαδημαϊκή εκπαίδευση ως τη μόνη «κατάλληλη» επιλογή. Ένα πλασματικό κοινωνικό στάτους φαίνεται να στέκεται, ανυπέρβλητο πολλές φορές, εμπόδιο στη λήψη κατάλληλων αποφάσεων για τη μελλοντική επαγγελματική σταδιοδρομία πολλών νεαρών ατόμων. Αντιθέτως, η μαθητεία τεχνικών επαγγελμάτων, αποτελεί πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της εργασιακής πραγματικότητας των κοινωνιών, τόσο ώστε η έλλειψη σε τεχνικές εξειδικεύσεις να οδηγεί σε κενά και σε ανισορροπία στην αγορά εργασίας, καθώς και σε μονοπώλια. Στην πραγματικότητα λοιπόν, ακολουθώντας κάποιος την κλίση και τα ταλέντα του σε ένα τεχνικό επάγγελμα, μπορεί να έχει ένα σπουδαίο μέλλον με εργασιακές επιλογές, οικονομική εξασφάλιση και σίγουρα μεγαλύτερη εργασιακή ικανοποίηση!
Η εκπαιδευτική διαδικασία, ως μία πηγή προετοιμασίας, σίγουρα μπορεί και κατά τη γνώμη μας επιβάλλεται να μπορεί να υποστηρίζει και να προετοιμάζει κατάλληλα τους αυριανούς εργαζόμενους, ανεξαρτήτως κλάδου, ειδικότητας, εκπαίδευσης.
Μέσα από το πρόγραμμα ανάπτυξης εφήβων και νέων που εφαρμόζουμε, ενεργοποιούμε αποτελεσματικά τη διεργασία αποσαφήνισης στόχων, κινήτρων, προσδοκιών, θετικών στοιχείων και αξιών για κάθε νεαρό μας coachee. Όταν το άτομο αποκτά σαφή επίγνωση του εαυτού, είναι έτοιμο να προχωρήσει με μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια στα επόμενα στάδια της διαδρομής του.
Ο σκοπός, σε κάθε περίπτωση, είναι να μπορεί κάθε άτομο να λαμβάνει τις καταλληλότερες για τον εαυτό αποφάσεις σταδιοδρομίας, να αξιοποιεί τα θετικά στοιχεία, τις κλίσεις, ταλέντα και τις δυνατότητές του, να είναι καλός/καλή σε αυτό που κάνει, να αντλεί ικανοποίηση, να προοδεύει και να ευημερεί!
GROW coaching alliance | Youth Coaching